7 Temmuz 2012 Cumartesi

İÇİMDEKİ CESETLER


kimde kendimi azıcık fazla kaybetsem

kimsesizlikte buldum sonra hep kendimi

bu sensizlik değil de nedir öyleyse

-bu yosun tutan sessizlik-

içimdeki mezar taşlarında gizlidir

kimin içimde zamansız öldürdükleri varsa

onun kalbinde amansız dirilsin

apansız yarasalar gibi kopsun bağrından

ters akan bir nehri

kanla yıkanmış bir tenin

göz pınarlarını katranla doldursun

haklısın kimin ruhu lekeliyse

onu fazla yıkamayacaksın…



kimde derdimi azıcık fazla kahretsem

bir sessizlikte buldum sonra hep derdimi

bu kimsesizlik değil de nedir söylesene

-bu çığlık yutan sessizlik-

içimdeki mezar taşlarında gizlidir

kimin mezarlığımın bahçesinde

amansız soldurdukları varsa

onun kalbinde dikenleri zamansız açsın

apansız güller gibi kopsun bağrından

ters yatan bir cesedi

kanla sulanmış bir demin

son sultanını cellatlara boğdursun

haklısın kimin ruhu darbeliyse

onun ölüsünü bile fazla avutmayacaksın…