uzak değilim
bir adayım hayata sanırım bu ara
çünkü her okyanus
ara sıra incitir
tuz sırrıdır
gözyaşların aynaların gibi olmuşsa senin
hayat bazen sırra kadem basmış bir incidir
kayıptır tarihimiz
ayaz vurmuş mu kıtasında sanki
bu yoksullukta talihimiz
saklı her hazine gibi biraz
yüz kızartan bir ayıptır
uzak değil
suyun rengini dağlıyor
şimdi kimsesiz bir ada
kimse görmesin
ağlarken üzerime okyanusu örttüğümü kaygısızca
çarpıyor bir bir duvara
bu vurdumduymaz gel-gitler
içimde jilet gibi birer gemici düğümü
şişe içindeki pusulayla
mübadele yapıyor sanki iki kıta
tutsak değilim
bir adayım hayata sanırım bu ara
çünkü her okyanus
ara sıra incitir
tuzun sırrıdır
gözyaşların aynalar gibi olmuşsa senin
hayat bazen sırra kadem basmış bir incidir
