2 Şubat 2008 Cumartesi

AMAN FERYAT EDÜLÜR

İncedür, narindür sazumun telü

Kızdırma bak çağırıram yelü

Yel deyüp küçümseme uçurur kazu

Yohsa baharda çok beklersüz yazu



Ah bu havalarda çalarum acem

Bilemem kimin gözü nur, kiminki kem

Veresiye olur mu hüç müzüğün sözü

Parasu olmayana naz, olana özü



İşte böyle geçer bür bür günler

Erbabı olana derstür, unutulmaz dünler

Bak işte piştün, nicedür kethüdasun

Alemi olana bizden evliyasun



Huu komşu sende bu dert icredür

Derd-u hacetuna merhem olmak nicedur

Ol şimdi aşmuş yollar içerü

El vermişler, aman bulmaz ni’deruk!

Hiç yorum yok: