Kutsal bir kitap gibi tutuyorum
seni hatırlatan her şeyi
nedendir
hep aynı duayı ediyorum sanki
yemin gibi, aminleri bir
okuyorum yatmadan
tüm sana yazdıklarımı
topluyorum her yerimden
herkesten sakınıyorum kahkahalarını
kıskanıyorum derinden
biliyorum oysa her anını
benden tüm sakladıklarını
toplayıp atıyorum sürekli
sensiz rüyalarımı
bir sana nefes oluyor geceler
nefes alıyor
kan-ter içindeyken sağım solum
başucumda ecinniler
yersiz artık biraz da sensizliğim
kaybolmuşum
ulaşmıyor vuslata hiçbir yolum
susamışım
ses vermiyor kimselerim
bir ayini dinliyor herkes
ağlamak yok
mateminde suskunluğun
nerede şimdi
her şeyimle dil dökmüşlüğüm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder