Tam şimdi Kumla’ dan geçiyorum
bir hüznü geçiriyorum içimden
içinden bir kız çıkıyor
çıkamıyorum işin içinden...
tam şimdi Kumla’ dan geçiyorum
o gitmiş, beklememiş
vakit geçmiş
ben kendimden geçiyorum
saat yaklaşık sekiz
bırakmamış denize hiçbir iz...
kimsesiz kayıklar gibi
eksilmişiz o gidince
gizlenir olmuş herkesten
aramızdan birimiz
saat dokuza kadar aramazsa
ölecekmiş dirimiz
tam şimdi Kumla’ dan geçiyorum
iğne gibi batıyor şimdi (sanki)
değiştirdiğimiz derimiz
iğne deliğinden geçiyor da sokaklar
bulamıyorum hiçbir yerde BİZ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder