Ben ölsem cuma ölürdüm
gölsem durgun olurdum
kimsesizdim ben
suyun yüzü hürmetine
sana izin verirdim sadece
dokunabilesin diye
ıslaktır hep gözüm
ve kimsesiz izim
izsem lekesiz olurdum
azsam kaybolurdum ben akşam
sokaklar ismimle solurdu
ben gitsem hemen dönerdim belki
yollar küskün olurdu
okurdu bana asfalt sonsuzluğu
ben üzerine iplik dokurdum
koyu kadifeye beyaz kefen
ahh hiçbir beden
kaldıramazdı bu denli yokluğu(nu)
ben bensem, son anda çürürdüm
sana kalırdı tüm çiçeklerim
dererdim sonra solmuş her şeyi
‘’kokusu çalınmış’’
der geçerdim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder