KARŞILAŞMA

Buruk bir selam gibi

endişeliydiniz bugün

-hayırdır-

kimse size "gitme" demiyordu

kalıyordunuz siz de nedense

bir şey demeniz gerekiyordu sanki

sanki unutulmuş

kelimeler yutmuştunuz

söylememeniz gereken


bir yer vardı tanıştığınız

biri hatırlatmıştı da

-belki orada yoktunuz-

yerler ıpıslaktı

her şey çıplaktı

üzerinize gülümseme gibi her giydiğinize

buruk bir selam gibi

endişeliydiniz bugün

sorabilirdiniz havadan sudan

belki nerede oturduğundan

tam vaktinde gelirdi eskiden yağmur

tam vaktiydi

alacakaranlığın

dondunuz...


sonra anlaşıldı

biri vardı eskiden

ikinize birden dokunmuştu

çok kısa bir süre

yanınızda durmuştu

kimbilir neredeydi şimdi

konuştunuz

ne de çabuk

ortadan kaybolmuştu

nereye gidiyorduk bu arada

dolmuşlar neden boştu

buruk bir selam gibi

endişeliydiniz bugün

üç gündür kimsesizdiniz

o yüzden olabilir bu kasvetli hava

o yüzdendir belki

şimdi bir türlü dinmeyen yağmur

aceleniz yoktu

onun da yoktu belli ki

bütünüyle kaybolmuştunuz

çok uzaktı şehir sizden

yolları eskimişti artık yalnızlığınızın

yeri gelmişken söylemeli

yere düşmeyebilir bazen gözyaşı

birinin ekmeğinde çünkü bazen

başkasının gönlü vardır

kararsız kaldınız sonra

orada olup biten her şeyden

tamamen habersizdiniz

belli etmemek en doğrusuydu

anlatsa aranızdan biri

ner fark ederdi

buruk bir selam gibi

endişeliydiniz ya siz bugün

nedeni vardı

geçen hafta

bir yakınınızı kaybetmiştiniz belki

belki sadece içliydiniz

yoktu nedeni

kalender bir rüzgar esti sonra hafiften

her şey gelip geçerdi

-bu da eklendi kayıtlara-

gecenin şahitliği tutmuştu

tam vedalaşılır gibi oldu

ayaz vardı

yanlış bir bakış

bir söz

yoksulluğundan kurtardı konuyu

"kal" desen olmazdı bazen

"git" desen...


herkesin ne yapacağını bilmediği

anlar vardı

kimse tamamen "elveda" demez-di

bunu düşündüler

buruk bir selam gibi

endişeliydiler bugün

çünkü en dişe dokunur veda

her kişinin suskunluğu-dur

gözler kapalı

eller sımsıkıdır

bak sonunda yağmur

arzuladığın gibi sağnak

bak sonunda yağmur

bardaktan boşanıyordur


gönülsüzce de yaşanır bazen hayat

yeri gelir

bir bilinmeyenle ağlanır

sessiz sedasız akar bir gece

sesi soluğu çıkmaz bir sokakta

nefessiz kalırsınız

sanırsınız

bir şey anı dengeler

geri kalan her şey içindir bu savrulduğun

can çekişmendir

tüm bu kanını emen saatler

tek düşünebildiğin

kimsesiziliğindir

-yol yoktur yalnızlığa-

illa ki kaybolursun

buruk bir selam gibi

endişelisindir çünkü bugün