ÇÖL

Ellerim titriyor bugün

garip

yürüdüğüm şehirde her kapı

bana kapalı

koyacak yer bulamıyorum canımı

hangi düşe girsem

içinde herkes yaralı

bütün bahçeler kimsesiz

izler solgun


dizlerim tutmuyor bugün

kaybolmak hiç bu kadar anlamlı olmamıştı

bakıyorum

bıraktığım yollar aşınmış

çalınmış sessizliği suskunluğumun

en ücra yerlerime nasıl da el değmiş

canımı yakıyor şimdi her kahkaha

yarım kalan bir şeylerin

eksikliği fazla geliyor bana


gözlerim dinmiyor bugün

-yağmur kimseye bu denli dost olmadı-

tuttuğum her şey akıp gidiyor avucumdan

gözlerim dağlı

hiç bir yere

kum saati olmadı böyle zaman

hiç bir şehir böyle çöl

hiç bir çöl böyle tenha değildi

hiç böyle bir yalnızlığı göğüslemedi bir insan


sözlerim bitmiyor bugün

yazdığım her satır kanıyor

küskün şimdi bana tüm hatırladıklarım...