Takdis etmese de hayat beni
takdir ettim gene de
hayatın gerçeklerini
başkalarının suyunda döndürdüm
çocukken teknelerimi
başkalarının oyununda
kaybettim hep renklerimi
kimin elini tutsam çünkü
tutsaktım
ben de hep
yüksek kayalardan
kendimi yere bıraktım
başkaları suyumda döndürdü öznelerini
başları döndü de
bilemediler yönlerini...
terhis etmese de hayat beni
tehdit ettim gene de
hayatın ganimetlerini
başkalarının sonunda öldürdüm
soğukkanlı öfkelerimi
başkalarının masasında
kahrettim hep denklerimi
kimin elini tutsam çünkü
tutsaktım
ben de hep
ak-pak papatyalardan
kendimi yara bıraktım
pervaneler ruhumda öldürdü sözlerini
başkaları sövdü de
bilemediler yönlerini...
tarif etmese de hayat tam olarak beni
tahrip ettim gene de
kendimce hayatın gerçeklerini
sınırımda süründürdüm
sırra vakıfken nicelerini
başkalarının kavgasında
kaybettim hep cenklerimi
kimin elini tutsam çünkü
tutsaktım
el değmiş
elden ele gezmiştim
sahibi değişiyordu fakat
değişmiyordu esirliğim
takdir etmese de hayat beni
taciz ettim gene de
hayatın esirgediklerini...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder