Değiştim…
bu bulut yüzme bilmiyor çünkü
yol yürüyor yağmur
her adımında
gülleri utangaçlığında dağlıyor
dağılıyor epeydir
içimde göç etti çoktan yıllar
yollar zaten kimsesizdi
değil mi ki arsız ölüm
bu sis çökmüş bahçe de artık
çiçek diktiğim çölüm
sorma bu aralar her yanım sarmaşıklar
gel aralarına
belki seni bile kandırırlar…
Bugün düşündüm…
ben belki senin tek kokulu düşündüm
bir lavanta buldun sonra yastığında
yatağına çiçekler üşüşmüş
oysa bir tek o üşümüştü
Değiştin…
unutup gitmedin çünkü
bu sefer çiçeklerimi
sel seviyor bazen yağmur
üstünü her açtığında uykunda
bana her acıdığında
o neşeli gül’lerin kahkahamı dağlıyor
dağılıyor epeydir
yıllar zaten sessizdi
değil mi ki arsız çölüm
bu ses dökmüş bahçe de artık
çiçek diktiğim ölüm
sorma bu aralar sağım solum sarmaşıklar
gel aralarına artık
belki seni de kandırırlar…
