Gizemli doğu çayları kadar
kokar mı söylesene
senin yüzündeki çiller
ve sevdalı gürültüsü
pınarlarca coşkun mu yüreğinin
yine uçurtmalar gibi kaygısız mı
gökyüzünde gözlerin
ve bileğe bağlanan balonlar kadar
uçucuymuş güzelliğin ne yazık...
bir gün çocukluğunu özleyen
bir ozanın satırlarında yaşayacaksın artık
ve hatırlatacaksın soğuk mezar taşları gibi
yazılmış sayfalara çocukken masum
nasıl gözyaşı döktüğümü ansızın
ve kulağında hala o çocuğun
deprem yaratan acımasız kahkahaların
özledim seni küçük arkadaşım
özledim gönlünce kahkahalarını bile
senin de döner mi güneşe gülüşlerin
söylesene örter mi üzerini hala
doğu çaylarının çiçekleri...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder