Hani bir gün yalnızdım
ve memnundum aynalarımdan
bir göz oda korurdu beni
insanların kirli gözlerinden
dışarısı soğuktu hani
kıpkırmızıydın kapıyı açtığımda
ve memnundum açmalarımdan
konuştuk saatlerce
saatlere inanmadan
gözlerindeki acıları
avucuma dökmüştün ya
çok kez ıslanmıştı ellerim
ve memnundum ağlamalarından...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder