2 Şubat 2008 Cumartesi

TELEFON

Demek seni niye aramadığımı soruyorsun

nedenini gerçekten duymak istiyor musun?

peki söyleyeyim; çünkü seni çok özledim

ve ne saçma kaybetmediğim şeyi aramak

bu yüzden sesini duymak zor geliyor

ve bu yüzden gene duymamak

acı duymamak, pişmanlık duymamak, sağır olmak

görmemek artık ana rahmindeki gibi değil

söylemeliyim

sonradan kör olmak

belki bir deyim -iki gözü kor almak-

dilenmek, senin kapının önünde ağlayarak

ve verdiğin bozuk paralarda

sevgililerinin kabartmaları olduğunu

anlayarak yaşamak

yaşamamak da artık anlamlı ne yazık

dalga geçercesine birbirimizin

bileklerini kestiğimiz günler gibi değil ortalık

ve gülüm, sevişirken ter kokusu duymamak için

tüpü sonuna değin açmamız kadar

eğlenceli değil artık ölüm...

ona dokunmak heybetli gelmiyor

dokunamamak gurur kırıcı değil

her telefonda bana söylediklerin kadar

demek sana niye uğramadığımı soruyorsun

ama uğrak yeri olmuş bir yürekten

korktuğumu bilmiyorsun

ve biliyorsun korkmadığımı

tüm hezeyanlarına rağmen

seni tekrar görmekten

ve gömmekten bahsetmiyorum anıları

ağlayarak kaçar gibi yatak odasından

gördüğümde annemle babamı sevişirken...

Hiç yorum yok: