telaşımı
telafi edemiyorum
bir yol beni
yürüyor
duyulmuyor
sesim bu aralar
her yankı
yapacak kuyu filizlenmiş
her çığlığım
lal!
el
edemiyorum ömrüme
nefesime
mühür değmiş
günler kara
bir uğultu
güneşin yolu
yokuş
göğüs
kafesimden göçen kuş
sevdanı dal
bellemiş
yırtılmış dönen
o yel
değirmenlerinde
bir şey var
her
mavilikte nedense
gizli kalmış
uzaklar…
telaşımı
telafi edemiyorum
bir yel beni
doğuruyor
kışında
dinleniyorum
üşümüyor
nefesim bu aralar
her beni
sarmalayacak kuytu filizlenmiş
her ürpertim
dar…
anlıyorum
sonunda
kimi
bekliyorsa kuş
gidenler
kış…
kimi
çağırıyorsa kuyu
kulak
asmayan sadece uyku…
ne kadar
yelsen
o kadar
esersin…
neren
maviyse
orada sen
sensin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder