21 Ekim 2018 Pazar

ANKA




telaşımı telafi edemiyorum

bir yol beni yürüyor

duyulmuyor sesim bu aralar

her yankı yapacak kuyu filizlenmiş

her çığlığım lal!



el edemiyorum ömrüme

nefesime mühür değmiş

günler kara bir uğultu

güneşin yolu yokuş

göğüs kafesimden göçen kuş

sevdanı dal bellemiş

yırtılmış  dönen

o yel değirmenlerinde

bir şey var

her mavilikte nedense

gizli kalmış uzaklar…



telaşımı telafi edemiyorum

bir yel beni doğuruyor

kışında dinleniyorum

üşümüyor nefesim bu aralar

her beni sarmalayacak kuytu filizlenmiş

her ürpertim dar…



anlıyorum sonunda

kimi bekliyorsa kuş

gidenler kış…


kimi çağırıyorsa kuyu

kulak asmayan sadece uyku…



ne kadar yelsen

o kadar esersin…


neren maviyse

orada sen 

sensin!

Hiç yorum yok: