2 Şubat 2008 Cumartesi

DİNSİZDİR SENSİZ HER ÖLÜM

Sen!

günümü haydut gibi benden aldın

tuzak kurdun her bir sokağıma

ben yollarım cellatsız sandım

yoksul mahallelerin kadar sefildim de

-hatırla-

semtlerin(d)e şahadet getirdim…


Sen!

gecemi harami gibi benden çaldın

pusu kurdun onbir sularında

ben

ayazda kimsesiz kaldım

avazım çıktığı kadar bağırdım da

-hatırla-

İstanbul’ (d)a istavroz çıkardım…





Hiç yorum yok: