Sen!
günümü haydut gibi benden aldın
tuzak kurdun her bir sokağıma
ben yollarım cellatsız sandım
yoksul mahallelerin kadar sefildim de
-hatırla-
semtlerin(d)e şahadet getirdim…
Sen!
gecemi harami gibi benden çaldın
pusu kurdun onbir sularında
ben
ayazda kimsesiz kaldım
avazım çıktığı kadar bağırdım da
-hatırla-
İstanbul’ (d)a istavroz çıkardım…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder