Biz seni yeryüzüne ısmarladık
ve yine denize
söz aldık kuşlardan da yetinmedik
yetinemedik
sabırsızdık varoluştan
biz
bedenlerin toprağa gömüldüğünü öğrenmiştik
ve ruhların su üzerinde yürüdüğünü
daha fazla bekleyemezdik...
sen
ölümdeki vahşeti üzerinde taşıyacaktın
sen
hem ölümlü olacaktın
hem yaşayacaktın
böylece
ne deprem üstünü örterdi ölümün
ne de dalgalar doğururdu sonsuzluğu
kısaca
vahşi bir hayvanı sabırla
kendine alıştırmaktı yaşamak!
seni kendimize alıştırmaktaki çabamızla
kendimizi sana alıştırdık
böylece gelip geçti günler
seni kah biz büyüttük
kah balıklar büyüttü gözlerinde
sonra korktuk
korktu toprak, gökyüzü ve su
hem seni yükseklerden yere attık
hem de denizlerin dibine fırlattık acımasızca
biz seni yeryüzüne ısmarlamıştık
ve yine denize
göz atmış kuşlarla da yetinmedik
yetinemedik
sabırsızdık yok-oluşta
biz.......öğrenmiştik
...bekleyemezdik!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder