DÖRDÜNCÜ CEMRE

yaşama nedenim de inadına

içimde öldürdüklerin gibi

anında

beni hatırla…

çünkü biraz da birbirinden ömür çalmaktır

 aşk aslında

önce ciğerine düşecek ilk cemre

ardından gözlerine

ve en son da işte

tenine…

havaya düşen

akciğerlerini dağlayacak başta

suya düşen

beddua gibi ağlatacak gözlerini

oradan bir sızı yeşerecek...

toprağa düşen de ansızın

evine yangın gibi yerleşecek

yanan sen olacaksın

yanan bir sel olacak gözlerinde

o zaman gizlerin artık seni acıtacak…

başta ciğerlerime yel’din

geldin

3 vakte kadar vebalar inecekti tenime

susuzluğumda her serap noksan

giderken gözlerime seldin

3 cemre düşmüştü her yerime

ne kadar sana düşkünsem ve yoksan

değer’din…

o kadar acımasızdın ki

herkes gibi değil

orakla değerdin

öyle çok bekledim ki ölmek için Azrail’ i

boynumu ipe uzatmam için

sadece bir eğer’din

eğer beni sevseydin

ya kokunu takip ederek

her sefer kendimi bulurdum

ya kokunda her sefer kaybolurdum…

arafta bile karafla yakalandım sayende

belki de avucuma göre kader olamadın

sana verdiğim kıymeti gördüğün için

kıyameti ellerime bıraktın

aslında kural açıktır

çünkü hırkayı çıkaran

bir gün hır da çıkarır

sanki bendim sadece cenazende bir zenne

kuyu dipsizse

ipsiz gitsen ne olur

gitmesen ne

sen

yokluğumda kanatlarımı kanattın

peki

gökyüzü beni böyle de alır

ne kadar kara gözlerini

dile getirmeye çalışmasam da

söz beyaz kalır

işte elinde şimdi tüm ağladığım sayfa

büyülü bir yelken...

benim tek anladığım

sen şimdi dilediğin rüzgarı seç

hiçbir şey için erken

her şey içinse çok geç…